Pomysł projektu zrodził się dwa lata temu, kiedy wraz z koleżanką prowadziłyśmy warsztaty fotograficzne w zaprzyjaźnionej stajni. Jedną z naszych zwierzęcych modelek była klacz Karolina, razem ze swoją właścicielką i jej córką. Podczas wspólnych zdjęć okazało się, że Karolina została adoptowana z Fundacji. Poznałyśmy również historie innych zwierząt, które znalazły schronienie w stajni po wcześniejszych traumatycznych przeżyciach: sprzedaż na ubój czy brutalne traktowanie lub zaniedbanie.

Po publikacji zdjęć i opisaniu historii Karoliny zauważyłam po komentarzach jak entuzjastycznie ludzie reagują na dobre serce innych i jak duża jest niezgoda na brutalne traktowanie zwierząt. Wiemy ile jest zła wokoło, jak ludzie źle traktują nie tylko samych siebie, ale i te bezbronne zwierzęta – nie mające głosu i możliwości sprzeciwienia się.
Jednak zdałam sobie sprawę, że wokół jest też mnóstwo ludzi o kochających sercach, którzy są wrażliwi na krzywdę zwierząt i mimo czasem dużych trudności robią wiele, aby im pomóc. Nie trzeba daleko szukać, aby ich znaleźć- wystarczy otworzyć oczy i się rozejrzeć. Za płotem mieszka choćby moja siostra, która z mężem adoptowała doga niemieckiego z olbrzymimi fobiami, które nabył po bestialskim traktowaniu przez poprzedniego właściciela.

Narodził się pomysł projektu: “Na cztery łapy”, w którym mogłabym pokazać zwykłych ludzi, którzy swoją wrażliwością, miłością i ofiarnością pomagają zwierzętom. Dają im szansę na prawdziwy dom, ciepło i ludzkie traktowanie, na nowo podejmują trud odbudowania zaufania zwierzęcia do człowieka lub po prostu dają możliwość godnego bytowania.

Historie moich bohaterów nie zawsze są łatwe i miłe, ale pokazują serce i piękną postawę dobrego człowieka. Takie przykłady chcę pokazywać moim córkom, ucząc je jak należy postępować, aby ten świat był cudownym miejscem.

Moim talentem jest robienie zdjęć i to wniosłam do projektu. Zapisywałam historie obrazami, a moi goście ubierali je w słowa. Razem stworzyliśmy 24 niezwykłe historie, które łapią za serce. Dziękuję im za wzięcie udziału w projekcie, a Was zapraszam do zapoznania się z historiami.

Dominika Sowa