Agnieszka opisała nam swoją historię.

„Posiadanie własnego konia było moim marzeniem z dziecięcych lat kiedy to z rozrzewnieniem obserwowałam prace konia sąsiada przy zwożeniu siana. Myśl ta towarzyszyła mi przez cały okres jazdy konnej ale nie na własnym koniu.
Zawsze chciałam adoptować konia, niekoniecznie kupić. Stworzenie relacji opierające się na zaufaniu i słuchaniu potrzeb zwierzęcia było moim celem.
Przeglądając strony internetowe fundacji trafiałam na zdjęcie Karoliny i zakochałam się, tak po prostu. Po pozytywnym przejściu procesu adopcji Karolina trafiła do stadniny na Dębinie gdzie jeżdżę z córką konno.

Karolina jest wspaniałym kompanem terenowym w szczególności jeśli jest do pokonania długa prosta, a na końcu zasłużony odpoczynek i popas na trawie.
Wspólna praca z koniem to wspaniałe doświadczenie, bo tak naprawdę konie mają stado, a człowiek może ewentualnie nakarmić ale na przyjaźń warto czekać. Kiedy przychodzę na pastwisko i wołam Karolinę często odpowiada rżeniem i podchodzi z własnej woli. To jest wspaniałe uczucie.

Kiedy złapiesz nić porozumienia to wszystko staje się jasne i koń odpowiada na dobre emocje tym samym.
Dlatego warto adoptować zwierzaka i dać mu nowy dom.
Warto spełniać marzenia i pomagać jednocześnie.
Dla mnie Karolina to członek rodziny. Na dobre i na złe!„

A.B.